02.09.2013 
Admin 1 
Wśród licznych imion Maryi, powtarzanych w Litanii Loretańskiej, na końcu pojawia się jedno szczególne: „Królowa Polski”.
Kult Bogarodzicy i przekonanie o szczególnej opiece Maryi nad narodem polskim towarzyszy nam poprzez dzieje. W przełomowych momentach historii, zwłaszcza gdy byt i tożsamość narodowa były zagrożone, świadomość ta wybrzmiewała intensywniej. Tak też było w czasie tzw. „Potopu”. Wtedy to 1 kwietnia 1656 r. miały miejsce Śluby Jana Kazimierza. Król Polski uroczystym aktem oddał kraj pod opiekę Matki Bożej, obierając Ją Królową swoich państw. Możemy ten akt uznać za pierwszą oficjalną „ELEKCJĘ” Maryi na Królową Polski.
Maryjna elekcja wielokrotnie została potwierdzona. Akty takie były dokonane przez licznych królów (np. Wiśniowieckiego); zgromadzenia sejmowe (np. zapis konstytucji sejmowej z 1764 r.); konferencje biskupów (np. w lipcu 1920 r. biskupi polscy zgromadzeni na Jasnej Górze w sytuacji poważnego zagrożenia ze Wschodu poświęcili Polskę Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i ofiarowali ją Matce Bożej); oraz przez cały naród – tak było 26 sierpnia 1956 r., kiedy z udziałem niebywałych, wielotysięcznych rzesz pątniczych odnowiono Śluby Narodu.
Tak jak Śluby Jana Kazimierza możemy uznać za oficjalną elekcję Maryi na Królową Polski, tak też w fakcie koronacji Obrazu Jasnogórskiego możemy upatrywać akt UKORONOWANIA Maryi na Królową Polski. Odbyła się ona 8 września 1717 r. Jednak prawie po dwustu latach (23 października 1909 r.) miała miejsce świętokradcza grabież koron papieskich i innych cennych wotów z obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Papież Pius X ofiarował nowe korony, które przekazał przedstawicielom narodu polskiego, a którymi ponownie ukoronowano Maryję 22 maja 1910 r.
Jan Kazimierz w czasie swoich ślubów złożył obietnicę, że będzie starał się w Stolicy Świętej o ustanowienie osobnego święta dla uczczenia obioru Maryi na Królową Polski. Jednakże obietnica ta została urzeczywistniona dopiero w XX w. Po odzyskaniu bytu państwowego Episkopat Polski zwrócił się do Stolicy Apostolskiej z prośbą, by dzień 3 maja został zatwierdzony jako święto Królowej Korony Polskiej. Święta Kongregacja Obrzędów wyraziła zgodę na tę prośbę 12 października 1923 r. Święto Królowej Polski, ustanowione przez św. Piusa X dla archidiecezji lwowskiej i przemyskiej, papież Pius XI rozszerzył na całą Polskę. Bł. Jan XXIII ogłosił Najświętszą Maryję Pannę Królową Polski, główną patronką kraju, razem ze świętymi biskupami i męczennikami Stanisławem i Wojciechem. Do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo Polski módl się za nami” zostało wprowadzone na prośbę biskupów polskich w 1920 r.
Znaczenie tytułu Królowa Polski
Na czym polega królowanie Maryi? W treści pojęcia „królowa” na pierwszy plan wysuwają dwa znaczenia: wielka godność osoby piastującej urząd królewski oraz sprawowanie władzy.
Obdarowanie Maryi tytułem Królowa jest przede wszystkim wyrazem wiary ludu chrześcijańskiego w Jej niezwykłą godność. Papież Pius XII w dokumencie na temat królewskiej godności Maryi – encyklice Ad coeli Reginam (1954 r.) pisał: „Głównym tytułem, na którym opiera się królewska godność Maryi, jest niewątpliwie Jej Boskie Macierzyństwo”.
Papież odwołał się do Zwiastowania i Nawiedzenia, wskazując tym samym na biblijne podstawy królewskości Maryi. W Zwiastowaniu Dziewica Maryja dowiaduje się, że Jej Syn będzie Królem zasiadającym na tronie Dawida, z którego będzie panował na wieki. Podczas Nawiedzenia Elżbieta nazywa Maryję „Matką swego Pana”. Teologowie zwracają uwagę jeszcze na dwa teksty, które mogą stanowić biblijną podstawę wiązania królewskiej godności Maryi z Jej Macierzyństwem. Jednym z nich jest interpretacja proroctwa Izajasza dokonana przez św. Mateusza, który dziewicze poczęcie Jezusa widzi jako realizację izajaszowej zapowiedzi Panny poczynającej i rodzącej Emmanuela, gdzie kontekst królewski jest ewidentny. Drugi tekst to opis sceny pokłonu trzech Mędrców ze Wschodu, składających przed „nowo narodzonym Królem Żydowskim” i Jego Matką królewskie dary: złoto, kadzidło i mirrę.
Sprawowanie władzy
Jak wyglądają królewskie rządy Maryi?
Spójrzmy na królowanie Chrystusa, który „zasiadł po prawicy Boga”, czyli ma współudział w najwyższej władzy Boga. „Prawica” jest symbolem potęgi, mocy; ale również godności i miejsca zarezerwowanego dla przyjaciół Bożych. Jest to szczególne miejsce, z którego będzie królował Mesjasz. Zasiadanie po prawicy Boga oznacza więc, że Chrystus w ludzkiej naturze w tajemnicy Wniebowstąpienia został wyniesiony ponad ziemię i niebo, i uczestniczy w chwale, szczęściu, mocy i władzy samego Boga. Podobnie możemy mówić o Wniebowziętej Maryi, która jest Królową, ponieważ uczestniczy poprzez swoje duchowe macierzyństwo (orędownictwo, pośrednictwo) w królowaniu własnego Syna.
Dla Jezusa „królować” znaczy „służyć”. Jezus w wielu miejscach podkreślał służebny charakter swego posłannictwa: Syn człowieczy „nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”. Jezus jest królem, który służy swoim sługom, umywa swoim uczniom nogi. Wszystkich swoich poddanych zaprasza do takiego z Nim królowania.
Maryja „prawdziwa uczennica Chrystusa” króluje służąc. Już przy Zwiastowaniu nazwała siebie „służebnicą Pańską”. Maryja „stała się pierwszą wśród tych, którzy służąc Chrystusowi w bliźnich, przywodzą braci swoich pokorą i cierpliwością do Króla, któremu służyć znaczy królować, i osiągnęła w pełni ów stan królewskiej wolności, właściwy dla uczniów Chrystusa: służyć znaczy królować” (Jan Paweł II). W tym kontekście trzeba z całą stanowczością podkreślić macierzyński charakter królewskości Maryi. Nazwanie Maryi „Królową” jest wyrażeniem władzy, którą Ona otrzymała, aby pełnić macierzyńską misję względem ludzi.
Słuchać i naśladować Królową
Wnioski dla nas.
1. Maryja jako Królowa posiada najwyższe dostojeństwo i godność. Królową z szacunkiem się czci i słucha, z czego wynika obowiązek posłuszeństwa wobec Jej dyrektyw. Wskazania Maryi Królowej można streścić słowami Jej „testamentu”: „Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie”. Stąd każdy, kto uważa Maryję za swoją Królową, winien jak najwierniej słuchać ewangelijnych wskazań Jej Syna. W takim też duchu odczytujemy pierwszą „elekcję” Maryi na Królową Polski, wyrażoną słowami Ślubów Królewskich, w których treści prócz aktu oddania znajdujemy przyrzecznie podjęcia starań mających na celu wyzwolenie ludu Królestwa od niesprawiedliwych ciężarów i ucisków. W takim duchu rozumiemy wszelkie inne reelekcje Maryi na Królową Polski, przeważnie zawierające zobowiązania większej wierności Ewangelii, życia nią na co dzień. Przykładem są Śluby Narodu, w których powtarzaliśmy: „Królowo Polski, przyrzekamy: żyć w łasce uświęcającej, bronić życia nie narodzonych, walczyć o zachowanie świętości życia małżeńskiego i rodzinnego, szerzyć miłość społeczną, usilnej pracować nad wyrabianiem charakteru narodowego, szerzyć nabożeństwo do Bogarodzicy i naśladować Jej cnoty”. Wybór Maryi na Królową to nie tylko przywileje, korzyści, ale przede wszystkim zobowiązanie do życia radykalnością nauki Jezusa.
2. Maryja, Królowa Polski, uczy, że królem w znaczeniu ewangelicznym jest ten, który służy Bogu i ludziom. Maryjny termin „służebnica Pańska” jest wyrazem Jej pełnego zaangażowania się w realizację tego wszystkiego, co Bóg zaplanował względem swego ludu; jest wyrazem najgłębszej dyspozycyjności i otwartości wobec Boga i potrzeb ludzkich. Prawdziwa pobożność maryjna zasadza się na wierze, autentycznej miłości i naśladowaniu cnót Maryi.
ksiądz Wacław Siwak (RN 5/2006)
_________________________________________
Matko Boża Częstochowska! Przenajświętsza Królowo Polski!
Spójrz na nas, Twoje grzeszne dzieci, i wysłuchaj naszych próśb.
Ty, która z miłością pochylasz się nad polską ziemią,
czuwaj nad nami przez Twój jasnogórski obraz.
Ty, która niezmiennie wskazujesz na Syna Twego, Jezusa Chrystusa,
chroń nas od ateizmu i wzmacniaj nasz Kościół.
Ty, która jesteś dla nas Bramą Niebios, trwaj przy nas wiecznie,
oddalając wojny, niegodziwości i wszelkie zło tego świata.
Ty, która wstawiasz się za nami u Boga Ojca, broń naszych rodzin,
by świadczyły o miłości i dobru.
Piękna Czarna Madonno z Jasnej Góry! Zanosimy do Ciebie
nasze prośby, chyląc czoło w uwielbieniu.
Chwała Ci, Zwycięska Pani, po wsze czasy. Amen
_________________________________________
Po królewsku służyć
Słońce majowe w ognia koronie za las się czarny chowa,
strzechy i sady, pola
i błonie owiała mgła różowa…
I przez wieczorną ciszę się niosą Litanie te olbrzymie…
Płynie po świecie z wilgotną rosą Jej wniebowzięte imię
Lucjan Rydel, W maju
_________________________________________
Działy: 
