Z Lourdes płynie zachęta do uświadomienia sobie dramatycznych potrzeb ludzkiego serca i wielkodusznego poświęcenia się służbie ubogim, chorym, cierpiącym, oraz odkupieniu grzeszników. Kto zwraca się do nas z tym wezwaniem? To tajemnicza obecność Maryi. Ona, Niepokalane Poczęcie. Na wskroś Czysta. Na wskroś Święta. Pełna Laski. Niepokalanie poczęta, gdyż — według słów anioła przy Zwiastowaniu — jest pełna łaski, całkowicie wolna od grzechu pierworodnego i jego konsekwencji.
Maryja jest więc wspaniałą i jedyną nosicielką Chrystusowego odkupienia; uprzywilejowaną przekazicielką Jego łaski, jedyną drogą, przez którą łaska spływa na ludzi w niezwykłej i cudownej obfitości. Gdziekolwiek obecna jest Maryja, tam obfituje łaska i tam dokonuje się uzdrowienie ciała i duszy człowieka. Właśnie dlatego w Lourdes — jak powiedziałem podczas mojej pielgrzymki w 1983 roku — «uczymy się, na czym polega miłość życia: w Grocie i w szpitalach miłość zawarta jest w pomocy niesionej chorym. Tam, na górze, w kaplicy spowiedzi, zawarta jest w wysłuchiwaniu całej nędzy moralnej i podnoszącym na duchu przebaczeniu Chrystusa»…
Niepokalana Panno z Lourdes, bądź zawsze przy nas w chwilach cierpienia i próby! Spraw, abyśmy wpatrując się w tajemnicę Twojego piękna, mogli otrzymać, za sprawą Chrystusa, Twojego Syna, przebaczenie naszych win. św. Jan Paweł II (1987)
____________________________
11 lutego 2015 – Msza św. (Wspomnienie NMP z Lourdes) – homilia ks. Dariusz Kowalski
Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie mój Syn
PIERWSZE CZYTANIE
Rdz 2, 4b-9. 15-17 Bóg stwarza człowieka i umieszcza go w raju
Czytanie z Księgi Rodzaju
W dniu, w którym Pan Bóg stworzył ziemię i niebo, nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła, bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię i rów kopał w ziemi, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby.
Wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.
A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.
Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A przy tym Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: «Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz».
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 104 (103), 1-2a. 27-28. 29bc-30 (R.: por. 1a)
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.
Błogosław, duszo moja, Pana,
o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki.
Odziany w majestat i piękno,
światłem okryty jak płaszczem.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.
Wszystko oczekuje Ciebie,
byś dał im pokarm w swym czasie.
Gdy im dajesz, zbierają,
gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.
A gdy odbierasz im oddech, marnieją
i w proch się obracają.
Stwarzasz je napełniając swym duchem
i odnawiasz oblicze ziemi.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
por. J 17, 17
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Słowo Twoje, Panie, jest prawdą,
uświęć nas w prawdzie.
Alleluja, Alleluja, Alleluja
EWANGELIA
Mk 7, 14-23 Prawdziwa nieczystość pochodzi z serca
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jezus przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie wszyscy i zrozumiejcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha».
Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do domu, uczniowie pytali Go o to przysłowie. Odpowiedział im: «I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może uczynić go nieczystym; bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka i na zewnątrz się wydala». Tak uznał wszystkie potrawy za czyste.
I mówił dalej: «Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym».
Oto słowo Pańskie.