01.06.2016 
Admin 1 
Wspomnienie św. Justyna, męczennika
Św. Justyn, filozof i apologeta chrześcijański, pochodził z Samarii. Przyjął chrześcijaństwo w 130 roku. Dalsze jego życie to nauczanie i obrona wiary chrześcijańskiej w Rzymie. W „Dialogu z Żydem Tryfonem” wykazał, że Chrystus jest prawdziwym Mesjaszem, bo spełniły się na Nim proroctwa Starego Testamentu. W dwu „Apologiach wiary chrześcijańskiej”, skierowanych do cesarzy Antonina i Marka Aureliusza dowodził, że chrześcijanie są także dobrymi obywatelami. Opis obrzędów chrztu i Eucharystii, zawarty w pierwszej „Apologii”, jest cennym świadectwem życia Kościoła w II wieku. Św. Justyn poniósł śmierć męczeńską w Rzymie w 165 roku.
________________________
EWANGELIA Mk 12, 18-27
Zmartwychwstanie umarłych
PIERWSZE CZYTANIE
2 Tm 1, 1-3. 6-12 Rozpal na nowo charyzmat Boży
Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza
Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana!
Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach. W nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć.
Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według mocy Boga! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami.
Ukazana zaś została ona teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który przezwyciężył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię, której głosicielem, apostołem i nauczycielem ja zostałem ustanowiony.
Z tej właśnie przyczyny znoszę i to obecne cierpienie, ale za ujmę sobie tego nie poczytuję, bo wiem, komu uwierzyłem, i pewien jestem, że mocen jest ustrzec mój depozyt aż do owego dnia.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 123 (122), 1-2a. 2bcd (R.: por. 1a)
Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
Do Ciebie wznoszę me oczy, *
który mieszkasz w niebie.
Jak oczy sług są zwrócone *
na ręce ich panów.
Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
Jak oczy służebnicy *
na ręce jej pani,
tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, *
dopóki się nie zmiłuje nad nami.
Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
2 Tm 1, 10b
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
EWANGELIA
Mk 12, 18-27 Zmartwychwstanie umarłych
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat weźmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu».
Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją wziął i też umarł bez potomstwa, tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co zaś dotyczy umarłych, że zmartwychwstaną, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzaku, jak Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie».
Oto słowo Pańskie.
Działy: 
