29.05.2015 
Admin 1 Magnificat – kantyk śpiewany w czasie nieszporów. Nazwa pochodzi od jego pierwszego słowa w języku łacińskim: Magnificat anima mea Dominum (Wielbi dusza moja Pana). Jest to radosna pieśń dziękczynna, oparta na tekstach ze Starego Testamentu, którą według Ewangelii św. Łukasza (1, 46-55) wypowiedziała (lub zaśpiewała) Maryja podczas spotkania ze św. Elżbietą. Stało się to krótko po Zwiastowaniu.
Wielbi dusza moja Pana
I raduje się duch mój w Bogu , moim Zbawcy
Bo wejrzał na uniżenie
Swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
Wszystkie pokolenia
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
Święte jest Jego imię.
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
Nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia
Rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu,
A wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami.
A bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
Pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
Działy: 
