![](https://gwiazdzista17.pl/wp-content/uploads/2016/09/św.-Hieromin.jpg)
Wspomnienie św. Hieronima, prezbitera i doktora Kościoła
Św. Hieronim urodził się w Dalmacji około roku 340. Rodzice wysłali go na studia do Rzymu. Tam przyjął chrzest z rąk papieża Liberiusza. Odbył podróż do Galii, po czym udał się do Syrii, gdzie prowadził życie pustelnicze studiując Pismo św. i języki wschodnie. W Antiochii przyjął święcenia kapłańskie. W latach 382-384 był sekretarzem i doradcą papieża Damazego. W roku 385 udał się do Betlejem i tam pozostał do śmierci. Pod jego opieką powstały w Betlejem cztery klasztory. Św. Hieronim przełożył Pismo św. na język łaciński. Jego przekład został przyjęty jako tekst urzędowy Kościoła Zachodniego. Napisał również komentarze do wielu ksiąg Pisma św. oraz zwalczał współczesne mu herezje. Umarł w roku 420. Jest jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
_____________________________
EWANGELIA Łk 10, 13-16
Kto gardzi Chrystusem, gardzi Tym, który Go posłał
_____________________________
30 września 2016 – Msza św. – homilia ks. Dariusz Kowalski
PIERWSZE CZYTANIE
Job 38, 1. 12-21; 40,3-5 Bóg przypomina Jobowi, jak ograniczona jest jego wiedza
Czytanie z Księgi Joba
Z wichru odpowiedział Bóg Jobowi tymi słowami:
«Czyś w życiu rozkazał rankowi, wyznaczył miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, usuwając z niej grzeszników? Zmienia się jak pieczętowana glina, barwi się jak suknia. Grzesznikom światło odjęte i strzaskane ramię wyniosłe.
Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko? Gdzie jest droga do spoczynku światła? A gdzie mieszkają mroki, abyś je zawiódł do ich przestworzy i rozpoznał drogę do ich domu? Jeśli to wiesz, to wtedyś się rodził, a liczba twych dni jest ogromna».
I Job odpowiedział Panu: «Jam mały, cóż Ci odpowiem? Rękę przyłożę do ust. Raz przemówiłem, nie więcej, drugi raz niczego nie dodam».
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 139 (138), 1-3. 7-8. 9-10. 13-14ab (R.: por. 24b)
Prowadź mnie. Panie, swą drogą odwieczną.
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz moje wszystkie drogi.
Prowadź mnie. Panie, swą drogą odwieczną.
Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, tam jesteś; *
jesteś przy mnie, gdy się położę w Otchłani.
Prowadź mnie. Panie, swą drogą odwieczną.
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcu morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Prowadź mnie. Panie, swą drogą odwieczną.
Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył, *
godne podziwu są Twoje dzieła.
Prowadź mnie. Panie, swą drogą odwieczną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Ps 95 (94), 8ab
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
EWANGELIA
Łk 10, 13-16 Kto gardzi Chrystusem, gardzi Tym, który Go posłał
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus powiedział:
«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc we włosiennicy i w popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam.
A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz.
Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.