11 lipca 2015 r. – sobota, Rok B

Święto św. Benedykta, opata, patrona Europy

EWANGELIA Mt 19, 27-29

Porzucić wszystko dla Chrystusa

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?».
Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy». Oto słowo Pańskie.

10 lipca 2015 – Msza św. – homilia ks. Dariusz Kowalski

Abyśmy byli Wyznawcami Jezusa Chrystusa… abyśmy wiedzieli co jest naszym obowiązkiem stanu,,,

Dzisiaj stajemy przed oczami św. Benedykta  patrona czyli człowieka odpowiedzialnego za Europę, za narody żyjące w Europie,  a jednocześnie my stajemy przed św. Benedyktem,  jako jeden z narodów żyjący w Europie, za który on jest również odpowiedzialny. Co św. Benedykt w swym poczuciu odpowiedzialności, również i za Polaków, ma nam do powiedzenia. Tylko te dwa słowa : Memento, Ora at labora, Pamiętaj, módl się i pracuj. Te dwa słowa mówiące o modlitwie i pracy powinny być, i oby jak najszybciej stały się taką  konstytucją narodów  żyjących i współtworzących kontynent europejski: Módl się i pracuj. Szczególnie ważne jest to również dla naszej Parafii. Często wracam do naszych Patronów, do tytułu naszej Parafii, jesteśmy Parafią  Świętych Wyznawców… jesteśmy tą częścią  uczniów Jezusa Chrystusa, którzy w sposób szczególny są zobowiązani do tego, aby  przyznawać się do Jezusa Chrystusa  i to nie na naszym poziomie, ale właśnie na poziomie życia Ojca Rafała Kalinowskiego i brata Albert Chmielowskiego…

Kiedy pielgrzymowaliśmy, w ubiegłym roku śladami Rafała Kalinowskiego, byliśmy w klasztorze w Wadowicach, w którym spędził bardzo długi okres czasu. Po dzień dzisiejszy w kościele klasztornym znajduje się konfesjonał, w którym Ojciec Rafał Kalinowski  spędzał długie godziny w ciągu dnia, nie po to żeby spać, a właśnie po to, aby wyznawać żywą obecność Zmartwychwstałego w kościele, szafując Sakrament miłosierdzia. To bardzo szczególny sposób na wyznawanie Jezusa Chrystusa, ale nie tylko to… Bardzo jest burzliwy życiorys tego Wyznawcy Jezusa Chrystusa, który  jest naszym orędownikiem, a jednocześnie dla nas, dla naszego zmagania w dochowania wierności Bogu na co dzień, zostawił bardzo wyraźne ślady na ziemi, abyśmy naśladując go w sposobie wierności Bogu osiągnęli szczyty świętości, szczyty chrześcijańskiej doskonałości, polegające na niczym nadzwyczajnym, a właśnie na tym, aby trwać w jedności z Jezusem przy swoich zwykłych, najbardziej zwykłych codziennych obowiązkach, wynikających z tak zwanych obowiązkach stanu. Jest to niezmiernie ważne, żebyśmy wiedzieli co jest naszym obowiązkiem stanu, to znaczy, abyśmy wiedzieli kim jesteśmy, i jakie z tego faktu bycia tym kimś, wynikają nasze obowiązki…

Jesteśmy Parafią Świętych Wyznawców i oby Pan Bóg obdarzył nas takim duchem gorliwości, abyśmy codziennie praktykowali to zdanie Ewangelii według św. Mateusza: Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Przyznawać się do Jezusa Chrystusa, to znaczy być Jego Wyznawcą, wyznawać swoim  życiem, stylem bycia,  że On jest, że był umarły, ale zmartwychwstał, wyznawać, że jest z nami po wszystkie dni, aż do skończenia świata.

5 dzień Nowenny do Matki Bożej Szkaplerznej

PIERWSZE CZYTANIE

Prz 2, 1-9 Nakłoń serce ku roztropności

Czytanie z Księgi Przysłów

Synu, jeśli przyjmiesz moje nauki i zachowasz u siebie wskazania; ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności swe serce; jeśli wezwiesz rozsądek, przywołasz donośnie rozwagę, jeśli szukać jej poczniesz jak srebra i pożądać jej będziesz jak skarbów, to bojaźń Pana zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga. Bo Pan udziela mądrości, z ust Jego wychodzą wiedza i roztropność; dla prawych On chowa swą pomoc, On jest tarczą dla żyjących uczciwie.
On strzeże ścieżek prawości, ochrania drogi pobożnych. Wtedy sprawiedliwość pojmiesz i prawość, i rzetelność i każdą dobrą ścieżkę.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 34 (33), 2-3. 4 i 6. 9 i 12. 14-15 (R.: por. 2)

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię, *
będę was uczył bojaźni Pańskiej.

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Powściągnij swój język od złego, *
a wargi swoje od kłamstwa.
Od zła się odwróć, czyń dobrze, *
szukaj pokoju i dąż do niego.

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

DRUGIE CZYTANIE

W kościołach, które obchodzą uroczystość.

Dz 4, 32-35 Życie pierwszych chrześcijan

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.
Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.

Oto Słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Mt 19, 29

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Kto porzuci wszystko dla Ewangelii,
stokroć tyle otrzyma
i życie wieczne odziedziczy.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Mt 19, 27-29 Porzucić wszystko dla Chrystusa

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?».
Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy».

Oto słowo Pańskie.

liturgia (at) niedziela.pl

Bez komentarzy.

Komentowanie jest wyłączone w całym serwisie.