Wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła
Św. Grzegorz urodził się w Rzymie około roku 540. Był już prefektem miasta, gdy porzuciwszy karierę świecką założył we własnym domu klasztor benedyktyński i sześć innych klasztorów w swoich dobrach na Sycylii. Przez kilka lat był papieskim nuncjuszem w Konstantynopolu. Mimo oporu został wybrany papieżem 3 września 590 roku. Przez 15 lat rządził Kościołem w burzliwym okresie wędrówki ludów. Odnowił życie kościelne, zreformował liturgię i śpiew kościelny. Pozyskał dla Kościoła ariańskich Longobardów i Franków oraz nawrócił Anglię. Jego pisma wywarły wielki wpływ na kształtowanie się myśli chrześcijańskiego Zachodu. Umarł w roku 604. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
____________________________
EWANGELIA Łk 6, 1-5
Chrystus jest panem szabatu
3 września 2016 – Msza św. – homilia ks. Dariusz Kowalski
1 Kor 4, 6-15 Trudy życia Apostołów
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Miałem na myśli, bracia, mnie samego i Apollosa ze względu na was, abyście mogli zrozumieć, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego. Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał. Tak więc już jesteście nasyceni, już opływacie w bogactwa. Zaczęliście królować bez nas! Otóż tak! Nawet trzeba, żebyście królowali, byśmy mogli współkrólować z wami.
Wydaje mi się bowiem, że Bóg nas, apostołów, wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się bowiem widowiskiem światu, aniołom i ludziom; my głupi dla Chrystusa, wy mądrzy w Chrystusie, my niemocni, wy mocni; wy doznajecie szacunku, a my wzgardy. Aż do tej chwili łakniemy i cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę, i utrudzeni pracą rąk własnych. Błogosławimy, gdy nam złorzeczą, znosimy, gdy nas prześladują; dobrym słowem odpowiadamy, gdy nas spotwarzają. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do tej chwili.
Nie piszę tego, żeby was zawstydzić, lecz aby was napomnieć, jako moje najdroższe dzieci. Choćbyście mieli bowiem dziesiątki tysięcy wychowawców w Chrystusie, nie macie wielu ojców; ja to właśnie przez Ewangelię zrodziłem was w Chrystusie Jezusie.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 145 (144), 17-18. 19-20. 21 (R.: 18a)
Pan bliski wszystkim, którzy Go wzywają.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają, *
wszystkim wzywającym Go szczerze.
Pan bliski wszystkim, którzy Go wzywają.
Spełnia wolę tych, którzy cześć Mu oddają, *
usłyszy ich wołanie i przyjdzie im z pomocą.
Pan strzeże wszystkich, którzy go miłują, *
lecz zniszczy wszystkich występnych.
Pan bliski wszystkim, którzy Go wzywają.
Niech usta moje głoszą chwałę Pana, *
a Jego święte imię
niech wielbi wszystko, co żyje. *
Zawsze i na wieki.
Pan bliski wszystkim, którzy Go wzywają.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
J 14, 6
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Ja jestem drogą, prawdą i życiem,
nikt nie przychodzi do Ojca inaczej,
jak tylko przeze Mnie.
EWANGELIA
Łk 6, 1-5 Chrystus jest panem szabatu
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i wykruszając je rękami, jedli.
Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?».
Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: «Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać».
I dodał: «Syn Człowieczy jest panem szabatu».
Oto słowo Pańskie.