27.12.2013 
Admin 1 
ŚWIĘTO ŚW. JANA, APOSTOŁA I EWANGELISTY
EWANGELIA J 20, 2-8
Święty Jan Apostoł i Ewangelista mówi do nas, uczy nas, że Bóg jest Miłością. Przypomina, że „kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim”. To właśnie przez Świętego Jana dowiadujemy się, że każdy, kto wierzy w Syna Bożego i kto spożywa Jego Ciało i pije Jego Krew, choćby i umarł, żyć będzie. Tę głęboką wiedzę o Bogu poznajemy dzięki olbrzymiej wrażliwości na miłość Boga, którą znajdujemy u świętego Jana Apostoła i Ewangelisty (…).
Człowiek, który doświadcza miłości, doświadcza jednocześnie wewnętrznej radości. To miłość jest przyczyną prawdziwej radości. Od kilku dni cieszymy się, że Bóg stał się człowiekiem i jest między nami. Tylko Bóg, który jest Miłością jest w stanie właściwie rozweselić serce człowieka. Warto tu przypomnieć słowa świętego Augustyna: Niespokojne jest serce moje, niespokojne jest serce moje, póki nie spocznie w Tobie, Boże mój… Trzeba być człowiekiem duchowym, by z Bogiem spojrzeć na życie bardzo głęboko, dlatego, że nie ma na świecie takiego stworzenia, które mogłoby w pełni zaspokoić pragnienia ludzkiego serca. Nawet jeśli dotykamy radości spowodowanej miłością człowieka, to jest to tylko i wyłącznie wartość cząstkowa. Dlatego, że nasze serce doświadczyło tylko miłości od stworzenia. Trzeba przyjąć miłość, która stała się Ciałem i która rzeczywiście jest przyczyną autentycznej, niekończącej się radości. Jeszcze raz powtórzmy za świętym Augustynem i w świetle tego, co powiedział nam Święty Jan Ewangelista, że Bóg jest Miłością – Niespokojne jest serce moje, niespokojne jest serce moje, póki nie będzie pełne miłości Twojej, Boże mój. (homilia – ks. Dariusz Kowalski – fragm.)
27 grudnia 2013 r. – homilia ks. Dariusz Kowalski
PIERWSZE CZYTANIE
1 J 1, 1-4 Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli
Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła
Umiłowani:
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 97 (96), 1-2. 5-6. 11-12 (R.: 12a)
Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokoło Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
EWANGELIA
J 20, 2-8 Jan ujrzał i uwierzył
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Oto słowo Pańskie.
Działy: 
