Wspomnienie św. Pio z Pietrelciny, prezbitera
Trzeba kochać, kochać, kochać i nic więcej.
O dwie rzeczy powinniśmy ustawicznie błagać naszego najsłodszego Pana: aby rozwijała się w nas miłość i bojaźń Boża. Pierwsza bowiem urzeczywistnia nasz lot po drogach Pana, a druga przyczynia się do tego, że uważamy na to, gdzie stawiamy nogę. Pierwsza sprawia, że patrzymy na rzeczy tego świata, widząc je takimi, jakimi są; druga, że staramy się uniknąć wszelkiego zaniedbania. A następnie, ponieważ miłość i bojaźń Boża idą w parze, nie jest w naszej mocy pozwolić sobie na uczuciowe przywiązanie do ziemskiej rzeczywistości. św. o Pio
___________________________
EWANGELIA Łk 9, 1-6
Rozesłanie Apostołów
_____________________
23 września 2015 – Msza św. – homilia ks. Dariusz Kowalski
PIERWSZE CZYTANIE
Ezd 9, 5-9 Modlitwa Ezdrasza za naród
Początek Księgi Ezdrasza
Ja Ezdrasz w czasie ofiary wieczornej podniosłem się z upokorzenia mojego i w rozdartej szacie i płaszczu upadłem na kolana, wyciągnąłem ręce moje do Pana Boga i rzekłem:
«Boże mój! Bardzo się wstydzę, Boże mój, podnieść twarz do Ciebie, albowiem przestępstwa nasze wzrosły powyżej głowy, a wina nasza sięga aż do nieba. Od dni ojców naszych aż po dziś dzień ciąży na nas wielka wina. My, królowie nasi, kapłani nasi, zostaliśmy wydani za nasze przestępstwa pod władzę królów krain tych, pod miecz, w niewolę, na złupienie i na publiczne pośmiewisko, jak to się dziś zdarza.
A teraz ledwo co na chwilę przyszło zmiłowanie, od Pana Boga naszego, przez to, że pozostawił nam garstkę ocalonych, że w swoim miejscu świętym dał nam dach nad głową, że Bóg nasz rozjaśnił oczy nasze i że pozwolił nam w niewoli naszej trochę odetchnąć, bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny, oraz dając nam ostoję w Judzie i Jerozolimie».
PSALM RESPONSORYJNY:
Tb 13, 2. 3b-4abc. 7. 8 (R.: por. 2a)
Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
Bóg karze i okazuje miłosierdzie, *
posyła do Otchłani pod ziemię
i wyprowadza z największej zagłady. *
I nie ma nikogo, kto by uszedł Jego ręki.
Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
Ponieważ On was rozproszył między narodami. *
i tam okazywał wam swoją wielkość,
wynoście Go pochwałami przed wszystkim, co żyje, *
ponieważ On sam jest Panem i Bogiem naszym.
Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
A teraz spójrzcie, co On wam wyświadczył, *
i dziękujcie Mu pełnym głosem,
uwielbiajcie Pana sprawiedliwego *
i wysławiajcie Króla wieków.
Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
Ja zaś wysławiam Go w ziemi mego wygnania *
i narodowi grzeszników opowiadam moc i wielkość Jego.
Nawróćcie się, grzesznicy, †
i postępujcie przed Nim sprawiedliwie, *
kto wie, może sobie w was upodoba i okaże wam miłosierdzie.
Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Mk 1, 15
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
EWANGELIA
Łk 9, 1-6 Rozesłanie Apostołów
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.
Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim».
Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.
Oto słowo Pańskie.