22 listopada 2016 r. – wtorek, Rok C

Wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męczennicy.

Cecylia jest jedną z najsławniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Trudno jest jednak odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od dodatków legendarnych, które świadczą o popularności Świętej. Według legendy, mimo złożonego ślubu czystości, zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem. Pan Bóg zachował jednak cudownie jej dziewictwo. Święta dziewica pozyskała męża i jego brata Tyburcjusza dla Chrystusa i razem z nimi poniosła śmierć męczeńską przez ścięcie. Ciało św. Cecylii odkryto w katakumbach w roku 822 i przeniesiono do bazyliki na Zatybrzu jej poświęconej. Imię św. Cecylii wymienia się w Kanonie rzymskim. Jest ona patronką muzyki kościelnej.

________________

EWANGELIA Łk 21, 5-11

Zapowiedź zburzenia świątyni

PIERWSZE CZYTANIE

Ap 14, 14-20 Sąd ostateczny jako żniwo i winobranie

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem: Oto biały obłok, a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku swoim ostry sierp.
I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: «Zapuść twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi». A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp.
I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: «Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały». I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni ogromnej Bożego gniewu. I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew trysnęła aż po wędzidła koni na tysiąc i sześćset stadiów.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 96 (95), 10. 11-12. 13 (R.: por. 13b)

Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.

Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
tak świat On utwierdził,
że się nie zachwieje, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.

Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.

Przed obliczem Pana, który się zbliża, *
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według swej prawdy.

Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Ap 2, 10c

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Bądź wierny aż do śmierci,
a dam ci wieniec życia.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Łk 21, 5-11 Zapowiedź zburzenia świątyni

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».
Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?»
Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „Ja jestem” oraz: „nadszedł czas”. Nie chodźcie za nimi. I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec».
Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».

Oto słowo Pańskie.

liturgia (at) niedziela.pl

Bez komentarzy.

Komentowanie jest wyłączone w całym serwisie.