
Wspomnienie św. Alojzego Gonzagi, zakonnika
Św. Alojzy urodził się w roku 1568 koło Mantui jako najstarszy syn margrabiego Ferdynanda di Castiglione. Będąc paziem na dworach w Mantui, Florencji i Madrycie odznaczył się umiłowaniem modlitwy, czystością i umartwieniem. Jako siedemnastoletni młodzieniec wstąpił do zakonu jezuitów. Ustawiczna pamięć na obecność Bożą, duch pokuty, pokora, posłuszeństwo rozwijały się jeszcze bujniej w życiu zakonnym. Umarł jako kleryk jezuicki 21 czerwca 1591 roku zaraziwszy się dżumą przy pielęgnowaniu chorych.
_______________________
EWANGELIA Mt 7, 6. 12-14
Brama szeroka i brama ciasna
PIERWSZE CZYTANIE
2 Krl 19, 9b-11. 14-21. 31-35a. 36 Bóg broni Jerozolimy przed Sennacherybem
Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej
Sennacheryb, król asyryjski, wyprawił posłów do Ezechiasza, polecając: «Tak powiecie Ezechiaszowi, królowi judzkiemu: Niech twój Bóg, w którym położyłeś nadzieję, nie zwodzi cię zapewnieniem: „Nie będzie wydana Jerozolima w ręce króla asyryjskiego”. Oto ty słyszałeś, co zrobili królowie asyryjscy wszystkim krajom, przeznaczając je na zagładę, a ty miałbyś ocaleć?»
Ezechiasz wziął list z rąk posłów i przeczytał go, następnie poszedł do świątyni Pańskiej i rozwinął go przed Panem. I zanosił modły Ezechiasz przed obliczem Pańskim, mówiąc: «Panie, Boże Izraela, który zasiadasz na cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Tyś uczynił niebo i ziemię. Nakłoń, Panie, Twego ucha, i usłysz! Otwórz, Panie, Twoje oczy, i popatrz. Słuchaj słów Sennacheryba, które przesłał, by znieważać Boga żywego. To prawda, o Panie, że królowie asyryjscy wyniszczyli narody i ich kraje. W ogień wrzucili ich bogów, bo ci nie byli bogami, lecz tylko dziełem rąk ludzkich, z drzewa i z kamienia, więc ich zniszczyli. Teraz więc, Panie, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki. I niech wiedzą wszystkie królestwa ziemi, że Ty sam jesteś Bogiem, o Panie».
Wówczas Izajasz, syn Amosa, posłał Ezechiaszowi oświadczenie: «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: „Wysłuchałem tego, o co modliłeś się do Mnie w sprawie Sennacheryba, króla Asyrii”. Oto wyrocznia, jaką wydał Pan co do niego. „Gardzi tobą, szydzi z ciebie Dziewica, Córa Syjonu. Za tobą potrząsa głową Córa Jeruzalem. Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta, i z góry Syjon garstka ocalałych. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona”.
Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim: „Nie wejdzie on do tego miasta ani nie wypuści tam strzały, nie nastawi przeciw niemu tarczy ani nie usypie przeciwko niemu wału. Drogą tą samą, którą przybył, powróci, a do miasta tego nie wejdzie! – mówi Pan. Otoczę opieką to miasto i ocalę je przez wzgląd na Mnie i na sługę mego, Dawida”».
Tejże samej nocy wyszedł Anioł Pański i pobił w obozie Asyryjczyków sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Sennacheryb, król asyryjski, zwinął więc obóz i odszedł. Wrócił się i pozostał w Niniwie.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 48 (47), 2-3a. 3b-4. 10-11 (R.: por. 9d)
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście naszego Boga.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Góra Syjon, kres północy, *
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w jego zamkach *
okazał się twierdzą obronną.
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Rozważamy, Boże, Twoją łaskawość *
we wnętrzu Twojej świątyni.
Jak imię Twe, Boże, †
tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Ps 25 (24), 4b. 5
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Naucz mnie, Boże mój, chodzić Twoimi ścieżkami,
prowadź mnie w prawdzie, według Twych pouczeń.
EWANGELIA
Mt 7, 6. 12-14 Brama szeroka i brama ciasna
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały.
Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy.
Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują».
Oto słowo Pańskie.