20 listopada 2017 – Poniedziałek, XXXIII Tydzień zwykły, Rok A

Wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego, prezbitera

Świętymi bądźcie!

Nic nie jest bardziej zalecane w Piśmie świętym, jak życie w doskonałości i świętości, zupełne i doskonałe wykonywanie naszych obowiązków. W Starym Testamencie Pan i Bóg nasz, nauczając swój lud, wołał ku niemu: „Bądźcie świętymi, ponieważ Ja jestem święty!”

Pan nasz, Jezus Chrystus, który został nam dany przez Ojca Przedwiecznego za Nauczyciela, Mistrza i Przewodnika, potwierdził i umocnił to samo wezwanie, gdy nakazał nam, abyśmy stawili przed sobą jako wzór do naśladowania samą świętość Jego Ojca: „Bądźcie więc wy doskonali, jak i doskonały jest Ojciec wasz niebieski”. Lecz cóż jest wymaganym, aby być świętym, aby być doskonałym? Na to dają odpowiedź doktorowie Kościoła – znawcy duszy, mistrzowie życia duchowego: „Jeżeli chcesz stać się świętym, stać się doskonałym, bądź wiernym wykonawcą twoich obowiązków”. św. Rafał Kalinowski

______________

EWANGELIA  (Łk 18,35-43)

Uzdrowienie niewidomego pod Jerychem

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Kiedy Jezus zbliżył się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał, że tłum przeciąga, dowiadywał się, co się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.
Wtedy zaczął wołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!”
Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie.
A gdy się zbliżył, zapytał go: „Co chcesz, abym ci uczynił?”
Odpowiedział: „Panie, żebym przejrzał”.
Jezus mu odrzekł: „Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła”.
Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu. Oto słowo Pańskie.
______________
20 listopada 2017 r. – Msza św. – homilia ks. Marek Dobrzeniecki

PIERWSZE CZYTANIE  (1 Mch 1,10-15.41-43.54-57.62-64)

Prześladowanie religii Izraela

Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej.

Wyszedł korzeń wszelkiego grzechu, Antioch Epifanes, syn króla Antiocha. Przebywał on w Rzymie jako zakładnik, a zaczął panować w sto trzydziestym siódmym roku panowania greckiego.
W tym to czasie wystąpili spośród Izraela synowie wiarołomni, którzy podburzyli wielu ludzi, mówiąc: „Pójdźmy zawrzeć przymierze z narodami, które mieszkają wokoło nas. Wiele złego bowiem spotkało nas od tego czasu, kiedyśmy się od nich oddalili”. Słowa te w ich mniemaniu uchodziły za dobre. Niektórzy zaś spomiędzy ludu zapalili się do tej sprawy i udali się do króla, a on dał im władzę, żeby wprowadzili pogańskie obyczaje. W Jerozolimie więc wybudowali gimnazjum według pogańskich zwyczajów. Pozbyli się też znaku obrzezania i odpadli od świętego przymierza. Sprzęgli się też z poganami i zaprzedali się im, aby robić to, co złe.
Król wydał dekret dla całego państwa: „Wszyscy mają być jednym narodem i niech każdy zarzuci swoje obyczaje”. Wszystkie narody przyjęły ten rozkaz królewski, a nawet wielu Izraelitom spodobał się ten kult przez niego nakazany. Składali więc ofiary bożkom i znieważali szabat.
W dniu piętnastym miesiąca Kislew sto czterdziestego piątego roku na ołtarzu całopalenia wybudowano „ohydę spustoszenia”, a w okolicznych miastach judzkich pobudowano także ołtarze; ofiary kadzielne składano nawet przed drzwiami domów i na ulicach. Księgi Prawa, które znaleziono, darto w strzępy i palono ogniem. Królewskie polecenie zabijało tego, u kogo gdziekolwiek znalazła się Księga Przymierza albo jeżeli ktoś postępował zgodnie z nakazami Prawa.
Wielu jednak spomiędzy Izraelitów postanowiło sobie i mocno się trzymało swego postanowienia, że nie będą jedli nieczystych pokarmów. Woleli raczej umrzeć aniżeli skalać się pokarmem i zbezcześcić święte przymierze. Oddali też swoje życie. Wielki gniew Boży strasznie zaciążył nad Izraelem.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 119,53.61.134.150.155.158)

Refren: Broń mego życia, abym strzegł praw Twoich.

Gniew mnie ogarnia z powodu grzeszników *
porzucających Twe prawo.
Oplotły mnie więzy grzeszników, *
nie zapomniałem o Twoim prawie.

Wyzwól mnie z ludzkiego ucisku, *
a będę strzegł Twych postanowień.
Zbliżają się niegodziwi moi prześladowcy, *
dalecy są oni od Twojego prawa.

Daleko od występnych jest zbawienie, *
bo nie dbają o Twoje ustawy.
Na widok odstępców wstręt mnie ogarnia, *
bo słowa Twojego nie strzegą.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (J 8,12b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 18,35-43)

Uzdrowienie niewidomego pod Jerychem

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Kiedy Jezus zbliżył się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał, że tłum przeciąga, dowiadywał się, co się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.
Wtedy zaczął wołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!”
Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie.
A gdy się zbliżył, zapytał go: „Co chcesz, abym ci uczynił?”
Odpowiedział: „Panie, żebym przejrzał”.
Jezus mu odrzekł: „Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła”.
Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.

Oto słowo Pańskie.

Bez komentarzy.

Komentowanie jest wyłączone w całym serwisie.