15.04.2015 
Admin 1 
EWANGELIA J 6, 16-21
Jezus chodzi po wodzie
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi przeprawili się przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wiatru.
Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszy li się. On zaś rzekł do nich: «To Ja jestem, nie bójcie się». Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali. Oto słowo Pańskie.
18 kwietnia 2015 – Msza św. (SOBOTY KRÓLOWEJ POLSKI) – homilia ks. Dariusz Kowalski
Ze względu na Jezusa Chrystusa…
Kolejny tydzień spotkań z Królową Polski, kolejny tydzień wzrastania w Jasnogórskie Śluby Narodu… O co w tym miesiącu zabiegamy? Przyrzekamy zdobywać cnoty wierności i sumienności, pracowitości i oszczędności, wyrzeczenia się siebie i wzajemnego poszanowania, miłości i sprawiedliwości społecznej…
Ewangelia to nie fikcja literacka – to życie. Ewangelia to nie fikcja literacka – ale to recepta na człowieka. Jeśli ktoś jest zainteresowany byciem człowiekiem – to Ewangelia. Nic innego na świecie nie znajdziemy… Jezus Chrystus i Jego Ewangelia to instrukcja na bycie człowiekiem. Zatrzymajmy się tylko i wyłącznie nad jednym słowie, na miłości… Kiedy człowiek zaczyna być sprawny miłością? Wówczas, kiedy odrywa swoje oczy od siebie, kiedy przestaje się przysłuchiwać biciu własnego serca… Kiedy przestaniemy kontemplować siebie: ach jaki jestem piękny, jaki mądry…wtedy zaczynamy praktykować miłość. Wystarczy posłuchać co słychać w drugim człowieku… O czym mówił Jezus, kiedy powiedział do Apostołów, wiele jest serc, które czekają na Ewangelię, mówił o praktykowaniu miłości… mówił, że nie jest w staniu pójść za Nim nawet na centymetr do przodu człowiek, który nie wyrzeka się siebie. Wyrzec się siebie to znaczy przestać się przyglądać sobie. Tego potrzebujemy. Natomiast jeśli nie zrobimy tego, nie wejdziemy na drogę cnotliwego życia… nie uda się. Zaczyna się od oderwanie oczu od siebie, a zauważenia, że jest drugi człowiek, że ma jakieś pragnienia, potrzeby, że czegoś chce i że ja mogę w Imię Boga w Trójcy Świętej Jedynego, którego jestem sługą, dać mu coś z siebie, albo wzorem Jezusa Chrystusa dać mu całego siebie.
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 6, 1-7 Ustanowienie pierwszych diakonów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy.
Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».
Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce.
A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 18-19 (R.: por. 22)
Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
lub Alleluja.
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana,
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze,
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
lub Alleluja.
Bo słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.
Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
lub Alleluja.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.
Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
lub Alleluja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył,
i zlitował się nad ludźmi.
Alleluja, Alleluja, Alleluja
EWANGELIA
J 6, 16-21 Jezus chodzi po wodzie
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi przeprawili się przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wiatru.
Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszy li się. On zaś rzekł do nich: «To Ja jestem, nie bójcie się». Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.
Oto słowo Pańskie.
Działy: 
