15 czerwca 2016 r. – środa, Rok C

Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy

Jolanta, córka węgierskiego króla Beli IV, przybyła do Krakowa na dwór swej siostry Kingi jako kilkuletnia dziewczynka. Tu wychowana poślubiła księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego w 1256 roku. Wzorowa żona i matka osobiście wychowywała swe dzieci i wywierała wielki wpływ na otoczenie. Wraz z mężem fundowała liczne klasztory franciszkańskie, a inne uposażała. Opiekowała się biednymi i chorymi. Po śmierci męża w 1279 roku wstąpiła wraz ze swoją siostrą Kingą do klasztoru klarysek w Starym Sączu. Po śmierci bł. Kingi przeniosła się do klarysek w Gnieźnie, gdzie zmarła w opinii świętości w 1298 roku.

__________________________

EWANGELIA Mt 6, 1-6. 16-18

Dobre uczynki pełnić w ukryciu

PIERWSZE CZYTANIE

2 Krl 2, 1. 6-14 Eliasz uniesiony do nieba

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Kiedy Pan miał wśród wichru unieść Eliasza do nieba, szedł Eliasz z Elizeuszem z Gilgal. Wtedy rzekł Eliasz do niego: «Zostańże tutaj, bo Pan posłał mnie aż do Jordanu». Elizeusz zaś odpowiedział: «Na życie Pana i na twoje życie: nie opuszczę cię!». I szli dalej razem.
A pięćdziesiąt osób z uczniów proroków poszło i stanęło z przeciwka, z dala, podczas gdy oni obydwaj przystanęli nad Jordanem.
Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku. Kiedy zaś przeszli, rzekł Eliasz do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: Niechby, proszę dwie części twego ducha przeszły na mnie!». On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się».
Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch: a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzał i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie szaty swoje, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego.
Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego, uderzył wody, lecz one się nie rozdzieliły. Wtedy rzekł: «Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?». I uderzył wody, a one rozdzieliły się w obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 31 (30), 20. 21. 24 (R.: por. 25)

Bądźcie odważni, ufający Panu.

Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć, *
którą zachowałeś dla bogobojnych.
Okazujesz tym, którzy uciekają się do Ciebie *
na oczach ludzkich.

Bądźcie odważni, ufający Panu.

Osłaniasz ich Twą obecnością *
od spisku mężów,
ukrywasz ich w swoim namiocie *
przed sporem języków.

Bądźcie odważni, ufający Panu.

Miłujcie Pana, wszyscy, *
którzy Go czcicie!
Pan chroni wiernych, *
a pysznym z nawiązką odpłaca.

Bądźcie odważni, ufający Panu.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

J 14, 23

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Mt 6, 1-6. 16-18 Dobre uczynki pełnić w ukryciu

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

Oto słowo Pańskie.

liturgia (at) niedziela.pl

Bez komentarzy.

Komentowanie jest wyłączone w całym serwisie.