14 kwietnia 2016 r. – czwartek, Rok C

Trzeci tydzień okresu Wielkanocnego

EWANGELIA J 6, 44-51

Chleb żywy, który zstąpił z nieba

______________________________

14 kwietnia 2016 r. (1050. Rocznica Chrztu Polski) – Msza św. (9.00) – słowo wstępne ks. Dariusz Kowalski
14 kwietnia 2016 (1050. Rocznica Chrztu Polski) – Msza św. (9.00) – homilia ks. Łukasz Kadziński

PIERWSZE CZYTANIE

Dz 8, 26-40 Nawrócenie i chrzest Etiopczyka

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Anioł Pański powiedział do Filipa: «Wstań i idź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta». A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworzanin i urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza.
Duch powiedział do Filipa: «Podejdź i przyłącz się do tego wozu». Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza, i zapytał: «Czy rozumiesz, co czytasz?»
A tamten odpowiedział: «Jakżeż mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni?» I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim.
A czytał ten urywek Pisma: «Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi».
Dworzanin zapytał Filipa: «Proszę cię, o kim to prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?» A Filip wychodząc z tego tekstu Pisma opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie.
W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę. Dworzanin powiedział: «Oto woda; cóż przeszkadza, abym został ochrzczony?»
Odpowiedział Filip: «Można, jeśli wierzysz z całego serca».
Odparł mu: «Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym». I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, zeszli do wody. I ochrzcił go.
A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą. A Filip znalazł się w Azocie i głosił Ewangelię od miasta do miasta, aż dotarł do Cezarei.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 66(65), 8-9. 16-17. 19-20 (R.: por. 1)

Niech cała ziemia chwali swego Boga.
lub Alleluja.

Błogosławcie ludy naszemu Bogu *
i rozgłaszajcie Jego chwałę,
bo On życiem obdarzył naszą duszę *
i nie dał się potknąć naszej nodze.

Niech cała ziemia chwali swego Boga.
lub Alleluja.

Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga, *
opowiem, co uczynił mej duszy.
Do Niego wołałem moimi ustami, *
chwaliłem Go moim językiem.

Niech cała ziemia chwali swego Boga.
lub Alleluja.

Bóg mnie wysłuchał, *
przyjął głos mojej modlitwy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby, *
i nie oddalił ode mnie swej łaski.

Niech cała ziemia chwali swego Boga.
lub Alleluja.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

J 6, 51

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba,
jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

J 6, 44-51 Chleb żywy, który zstąpił z nieba

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do ludu:
«Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: „Oni wszyscy będą uczniami Boga”.
Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne.
Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi spożywali mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata».

Oto słowo Pańskie.

liturgia (at) niedziela.pl

 

Bez komentarzy.

Komentowanie jest wyłączone w całym serwisie.