
Wspomnienie św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupa i męczennika
Św. Brunon urodzony w możnej rodzinie niemieckiej około 970 roku był w młodości kapelanem cesarza Ottona III. W 998 roku w Rzymie wstąpił do benedyktynów i przyjął imię Bonifacy, a następnie żył w pustelni św. Romualda w Pereum pod Rawenną. Wysłany przez papieża Sylwestra II na czele misji do Prus, otrzymał święcenia biskupie w Merseburgu. W 1008 roku dotarł do Prus, ale w następnym roku poniósł śmierć męczeńską wraz z 18 Towarzyszami w ziemi Jadźwingów. Jest autorem „Żywota św. Wojciecha”, „Żywota pięciu braci męczenników” i „Listu do cesarza Henryka II”, w którym energicznie występował w obronie Polski.
___________________________
EWANGELIA Mt 11, 20-24
Jezus gromi oporne miasta
____________________________
11 lipca 2016 r. – Msza św. – homilia ks. Dariusz Kowalski
Odtwarzacz plików dźwiękowychIz 7, 1-9 Bóg obroni Jerozolimę przed nieprzyjaciółmi
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Ozjasza, króla Judy, wyruszył Resin, król Syrii, z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, przeciw Jerozolimie, aby z nią toczyć wojnę, ale nie mógł jej zdobyć. I przyniesiono tę wiadomość do domu Dawida: «Syria stanęła obozem w Efraimie!» Wówczas zadrżało serce króla i serce ludu jego, jak drżą drzewa w lesie od wichru.
Pan zaś rzekł do Izajasza: «Wyjdźże naprzeciw Achaza, ty i twój synek, Szear-Jaszub, na koniec kanału Wyższej Sadzawki, na drogę Pola Folusznika, i powiesz do niego:
„Uważaj, bądź spokojny, nie bój się. Niech twoje serce nie słabnie z powodu tych dwóch niedopałków dymiących głowni, z powodu zaciekłości Resina, Syryjczyków i syna Remaliasza dlatego że Syryjczycy, Efraim i syn Remaliasza postanowili twą zgubę, mówiąc: Wtargnijmy do Judy, przeraźmy ją i podbijmy dla siebie, a królem nad nią ustanowimy syna Tabeela.
Tak mówi Pan Bóg: Nic z tego, nie stanie się tak! Bo stolicą Syrii jest Damaszek, a głową Damaszku Resin; i stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza; ale jeszcze sześćdziesiąt pięć lat, a Efraim, zdruzgotany, przestanie być narodem. Jeżeli nie uwierzycie, nie ostoicie się”».
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 48 (47), 2-3a. 3bc-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 9d)
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście naszego Boga.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Góra Syjon, kres północy, *
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w jego zamkach *
okazał się twierdzą obronną.
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Oto połączyli się królowie *
i wspólnie natarli.
Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, *
zmieszali się i uciekli.
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Chwyciło ich drżenie *
jak ból rodzącą kobietę,
jak wiatr ze wschodu, *
który druzgoce okręty z Tarszisz.
Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Ps 95 (94), 8ab
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
EWANGELIA
Mt 11, 20-24 Jezus gromi oporne miasta
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły.
«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.
A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».
Oto słowo Pańskie.