Wspomnienie św. Klary, dziewicy
W klasztorze św. Damiana Klara praktykowała w sposób heroiczny cnoty, które powinny cechować każdego chrześcijanina: pokorę, ducha pobożności i pokuty, miłość. Chociaż była przełożoną, sama usługiwała chorym siostrom, wykonując również najniższe prace: miłość przezwycięża bowiem wszelki opór, a ten kto kocha, zdobywa się z radością na wszelkie ofiary. Jej wiara w rzeczywistą obecność Eucharystii była tak wielka, że dwa razy powtórzyło się cudowne wydarzenie. Samo wystawienie Najświętszego Sakramentu oddaliło zaciężnych żołnierzy saraceńskich, którzy szykowali się do zaatakowania klasztoru św. Damiana i zniszczenia Asyżu. Benedykt XVI (2010 – Audiencja Generalna, fragm.)
____________________
EWANGELIA Mt 18, 1-5. 10. 12-14
Godność dzieci. Przypowieść o zabłąkanej owcy
PIERWSZE CZYTANIE
Pwt 31, 1-8 Jozue następcą Mojżesza
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz odezwał się tymi słowami do Izraela:
«Dziś mam już sto dwadzieścia lat. Nie mogę swobodnie chodzić. Pan mi powiedział: „Nie przejdziesz tego Jordanu”. Sam Pan, Bóg twój, przejdzie przed tobą; On wytępi te narody przed tobą, tak iż ty osiedlisz się w ich miejsce. A Jozue pójdzie przed tobą, jak mówił Pan. Pan postąpi z nimi, jak postąpił z Sichonem i Ogiem, królami Amorytów, i z ich krajami, które zniszczył. Wyda ich Pan tobie na łup, a ty uczynisz im według wszystkich poleceń, jakie ci dałem. Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci».
Zawołał potem Mojżesz Jozuego i rzekł mu na oczach całego Izraela: «Bądź mężny i mocny, bo ty wkroczysz z tym narodem do ziemi, którą poprzysiągł Pan dać ich przodkom, i wprowadzisz ich w jej posiadanie. Sam Pan, który pójdzie przed tobą, On będzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. Nie lękaj się i nie drżyj!»
PSALM RESPONSORYJNY:
Pwt 32, 3-4cd. 7. 8. 9 i 12 (R.: por. 9a)
Oto lud Boży jest własnością Pana.
Chcę głosić imię Pana: *
uznajcie wielkość Boga naszego.
On Bogiem wiernym, a nie zwodniczym, *
On sprawiedliwy i prawy.
Oto lud Boży jest własnością Pana.
Na dawne dni sobie wspomnij, *
Rozważaj lata poprzednich pokoleń.
Zapytaj ojca, by ci oznajmił, *
i twoich starców, niech ci powiedzą.
Oto lud Boży jest własnością Pana.
Kiedy Najwyższy rozgraniczał narody, *
rozdzielał synów człowieczych,
wtedy ludziom granice wytyczał *
według liczby synów Boga sprawiedliwego.
Oto lud Boży jest własnością Pana.
Bo Jego lud jest własnością Pana, *
dziedzictwem Jego wydzielonym jest Jakub.
Pan sam go prowadził, *
nie było z nim boga obcego.
Oto lud Boży jest własnością Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Mt 11, 29ab
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokorny sercem.
EWANGELIA
Mt 18, 1-5. 10. 12-14 Godność dzieci. Przypowieść o zabłąkanej owcy
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?». On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł:
«Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje.
Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych».
Oto słowo Pańskie.