31.07.2016 
Admin 1 
Wspomnienie św. Alfonsa Marii Liguoriego, biskupa i doktora Kościoła
Św. Alfons urodził się w Marinelli koło Neapolu w 1696 roku. W szesnastym roku życia uzyskał doktorat prawa i rozpoczął karierę adwokacką. Zrozumiawszy niebezpieczeństwo tego zawodu, porzucił go i poświęcił się służbie Bożej. Jako kapłan zauważył ignorancję religijną ludu i założył zgromadzenie redemptorystów dla głoszenia misji ludowych. Napisał pomnikową teologię moralną oraz wiele dzieł ascetycznych. Na rozkaz papieża przez trzynaście lat był biskupem diecezji św. Agaty. Uzyskał zwolnienie z tego urzędu, wrócił do zgromadzenia i do końca życia świecił przykładem gorliwości. Umarł jako dziewięćdziesięcioletni starzec w roku 1787.
_________________________
EWANGELIA Mt 14, 13-21
Cudowne rozmnożenie chleba
Jr 28, 1-17 Starcie Jeremiasza z fałszywym prorokiem
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
W czwartym roku Sedecjasza, króla judzkiego, w piątym miesiącu rzekł do mnie Chananiasz, syn Azzura, prorok w Gibeon, w domu Pana wobec kapłanów i całego ludu: «To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: „Złamię jarzmo króla babilońskiego. W ciągu dwóch lat przywrócę na to miejsce wszystkie naczynia domu Pana, które zabrał Nabuchodonozor, król babiloński, z tego miejsca, wywożąc do Babilonu. Jechoniasza, syna Jojakima, króla judzkiego, i wszystkich uprowadzonych z Judy do Babilonu sprowadzę na to miejsce, mówi Pan; skruszę bowiem jarzmo króla babilońskiego”».
Prorok zaś Jeremiasz przemówił do proroka Chananiasza wobec kapłanów i całego ludu stojącego w domu Pana. Prorok Jeremiasz powiedział: «Niech się stanie! Niech tak Pan uczyni! Niech Pan wypełni twoje słowa, które prorokowałeś, sprowadzając naczynia z domu Pana i wszystkich uprowadzonych w niewolę z Babilonu na to miejsce. Posłuchaj jednak tego słowa, które powiem do twoich uszu i do całego ludu: Prorocy, którzy byli przede mną i przed tobą od najdawniejszych czasów, prorokowali przeciw licznym krajom i przeciw wielkim królestwom o wojnie, nieszczęściu i zarazie. Prorok, który przepowiada pomyślność, będzie uznany za proroka prawdziwie posłanego przez Pana, gdy się spełni przepowiednia prorocka».
Wtedy prorok Chananiasz wziął jarzmo z szyi Jeremiasza proroka i połamał je. I powiedział Chananiasz wobec całego ludu: «To mówi Pan: „Tak samo skruszę jarzmo Nabuchodonozora, króla babilońskiego, znad szyi wszystkich narodów w ciągu dwóch lat”».
Jeremiasz zaś odszedł swoją drogą. Po złamaniu jarzma na szyi proroka Jeremiasza przez proroka Chananiasza skierował Pan do Jeremiasza następujące słowo: «Idź i powiedz Chananiaszowi: To mówi Pan: „Połamałeś jarzmo drewniane, lecz przygotowałeś zamiast niego jarzmo żelazne”. To bowiem mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: „Wkładam jarzmo żelazne na szyję wszystkich tych narodów, aby służyły Nabuchodonbzorowi, królowi babilońskiemu, i były mu poddane; także zwierzęta polne mu poddaję”».
I rzekł prorok Jeremiasz do proroka Chananiasza: «Słuchaj, Chananiaszu! Pan cię nie posłał, ty zaś pozwoliłeś żywić temu narodowi zwodniczą nadzieję. Dlatego to mówi Pan „Oto usunę ciebie z powierzchni ziemi. Umrzesz w tym roku, bo głosiłeś bunt przeciw Panu”». I zmarł Chananiasz prorok w tym roku, w siódmym miesiącu.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 119 (118), 29 i 43. 79-80. 95 i 102 (R.: por. 68b)
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.
Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa, *
obdarz mnie łaską Twego Prawa.
Nie odbieraj moim ustom słowa Prawdy, *
bo ufam Twoim wyrokom.
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.
Niech zwrócą się ku mnie Twoi wyznawcy *
i ci, którzy uznają Twoje napomnienia.
Niech się moje serce doskonali w Twych ustawach, *
abym nie doznał wstydu.
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.
Czyhają na mnie grzesznicy, ażeby mnie zgubić, *
ja zaś przestrzegam Twoich napomnień.
Nie odstępuję od Twoich wyroków, *
albowiem Ty mnie pouczasz.
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Mt 4, 4b
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
EWANGELIA
Mt 14, 13-21 Cudowne rozmnożenie chleba
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.
A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności».
Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść».
Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb».
On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj».
Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
Oto słowo Pańskie.
Działy: 
